NIRE HEZKUNTZA IBILBIDEA.


- Nola bizitu duzu etapa bakoitza?
- Zer zen garrantzitsua ikastea?
- Nolakoa zen ikasle taldea?
- Nolakorak ziren irakasleak? Zein funtzio zuten?
- Nola ebaluatzen zen?

HAUR HEZKUNTZA

Haur Hezkuntzarekin eman nion hasiera nire ibilbide akademikoari, izan ere, ordurarteko hezkuntza etxean jaso nuen. Etapa honetan, dibertsioa eta mugimendua zen nagusi. Jolastea, abestea, dantza egitea, ipuinak entzutea, marrazkiak egitea… ziren gure eginbeharrak. Garrantzitsuena sozializazioa (harremanak), autonomia lortzea eta idazteko eta irakurtzeko jakin-mina piztea zen eta norbanako bakoitzaren prozesua ebaluatzen zuten. Irakasleak nahiko hurbilak zirela oroitzen dut, afektiboak. 

LEHEN HEZKUNTZA

Etapa honetan garrantzi handia zuten zenbaki eta letrekin jardun ginen buru-belarri. Hizkuntzei eta matematikari ematen zitzaion garrantzia. Ezin ahaztu deskantsatzen usten ez genituen batuketa, kenketa, biderketa eta zatiketak. Gure lagunak eta batzuetan ez hain lagunak bihurtu ziren. Azken zikloan diktaketek ere protagonismoa hartu zuten. Etapa honetan zehar, etxeko-lanak areagotzen joan ziren eta baita azterketak ere. Hala ere, klaseko lana eta jarrera ziren gehien baloratzen zirenak. 20 ikasle ginen eta bai gure artean eta bai irakasleekin genuen hartu-emana nahiko ona genuela oroitzen dut. Inoiz izan dudan irakaslerik onena etapa honetan izan nuen, matematika eta gorputz hezkuntzako irakaslea zen. Klaseak segituan pasatzen zitzaizkidan berarekin, dena oso argi azaltzen zuen gertuko adibideak jarriz ahal zuen guztietan. Honez gain, oso hurbila, alaia eta umoretsua zen. Konfiantza transmititzen zuen irakasle hark.

DERRIGORREZKO BIGARREN HEZKUNTZA

Lehen Hezkuntzan izan nituen gelakideekin batera beste eraikinera egin nuen salto, DBH-ko eraikuntzara alegia. Ikastola osotik, gure generazioa zen ikasle kopuru txikienekoa eta ondorioz gela bakarra ginen HH-tik derrigorrezko azken etaparaino. Hori zela eta, klasean gelakideon artean giro ona genuen, guztiak ezagutzen ginen, jada, denbora asko baikeraman elkarrekin. Irakasleekin hika-mikak sarriago izaten genituen, izan ere, nahiko gela aztoratua ginen. Fase honetara pasatzean dezenteko saltoa nabaritu nuen, ia egunero genituen etxeko-lanak. Irakasleak etxerako-lanen kontu honekin nahiko zorrotzak ziren eta erabat kontrolatzen gintuzten. Eguneroko lanari garrantzi handia ematen zieten baina azterketek ere pisu handia zuten. Ebaluaketa bakoitzaren amaiera, ebaluazio-astea izaten genuen eta normalean azterketa horiek gainditu behar ziren ebaluazioan zehar landutako apunteei deskantsua eman ahal izateko. Etapa polita izan zen bai akademikoki eta baita sozialki ere.

BATXILERGOA

Betiko Orioko ikastola utzi eta Zarautzeko Oteitza Lizeo Politeknikoan hasi nintzen Batxilergoa (zientifikoa) egiten. Nire ohiko gelakideez gain, lagun berri pila egin nituen, izan ere gela bat izatetik bost izatera pasa ginen. Sekulako nobedadea. Akademikoki ere alde handi samarra sumatu nuen bai eduki kantitate eta hauen zailtasunei dagokienean. Ikastetxetik kanpo, denbora dezente eskaini behar izaten nion ikasgai bakoitzari, batez ere matematika eta fisika-kimikari. Bigarrengo mailan hasi bezain pronto, irakasleak “selektibitate” hitzarekin gora eta behera hasi ziren. Sekulako garrantzia ematen zieten froga “madarikatu” honi. Azkenean, astuna egiten zen egunero berdina entzun beharra. Hitz honek presio handia sortzen zuen nire barnean, alde batetik, bi urte jokatzen genituelako eta bestalde, ez bainuen ideia zipitzik gradua aukeratzerako garaian.

Irakasleek ez gintuzten horrenbeste kontrolatzen, gu geu ginen gure lanaren protagonista eta erantzule bakarrak nolabait esateko. Azterketetan jokatzen genuen ikasgaia gainditu ala ez gainditzea, notaren ia zati osoa hartzen baitzuten (kasu batzuetan osoa). Gelaren antolamenduari dagokionez, nahiko konpetitiboa zen eta honen ondorioz taldeka lan egitearen kontzeptua nahiko baztertuta geratzen zen.  Azkenean amaitu ziren 2 urte motz baina guztiz intentsuak. Pasatako ordu estresagarri eta gogaikarri guztiek bere fruitua eman zuten, dena ondo irten zitzaidan eta azkenean Donostiako Irakasleen Unibertsitate Eskolan onartu ninduten.