LORAZAINA!

Didaktikako moodle-ko bideo labur hau asko gustatu zait. Laburra baina bizia!

Ikasgela batean aniztasuna dago, bai fisikoki, bai izaeraz, bai arrazari dagokionez baina baita akademikoki ere.  Beti daude ikasle azkarrak, hain azkarrak ez direnak eta arazoren bat dutenak. Lehenengo biekin ez dago arazo akademikorik bana bai hirugarrenekin. Eta hauekin zer egin? Zuzenean laguntza-gelara bidali irakasle berezi batekin elkarreraginean? Ez dut uste hau irtenbiderik egokiena denik. Zuri zer iruditzen?

Gaur egun azkarregi bidaltzen dira zailtasunak dituzten haur hauek espezialistengana. Lehenengo gelan bertan saiatu beharra dagoela uste dut, egoera konplikatzen bada, orduan da laguntza eskatzeko ordua.

Modu honetara, gainontzeko ikasleengandik bereizten da haurra. Egia da ezingo duela besteen erritmoa jarraitu baina honi arreta gehiago jarri eta denbora gehiago eskaintzea ez al da irakaslearen zereginen parte?  Nire iritziz irakasleak ikasleen ikaskuntza-erritmoak identifikatu eta horren aurrean erantzuten jakin behar du. Honez gain, irakasleak ez du laguntza eman behar duen pertsona bakarra izan behar, gainontzeko ikasleek ere momenturen batean irakasle papera har dezakete eta elkarren artean lagundu. KOOPERATIBISMOA BULTZA DEZAGUN ETA LORAZAINAK IZAN GAITEZEN! ANIZTASUNA EKARPEN ABERASGARRI ETA POSITBO GISA BALIOETS DAITEKE! ERABIL DITZAGUN ONGARRI EZBERDINAK, BAKOITZAREN ERRITMORA EGOKITUZ!